Northern Inuit: Alles over dit hondenras - LHIC (2024)

De Northern Inuit is misschien bekend bij fans van de HBO serie Game of Thrones waar ze de 'Direwolves' spelen. Hun fokkers, die veel op wolven lijken, hebben hard gewerkt om ervoor te zorgen dat ze het potentieel hebben om goed aangepaste en liefhebbende huisdieren te zijn, ondanks hun intimiderende uiterlijk. Dit ras is atletisch gebouwd, heeft matige trainingsvereisten en zal binnen met plezier ontspannen met het gezin als ze eenmaal hun dagelijkse hoeveelheid stoom hebben afgeworpen. Ze zijn zeer intelligent en kunnen in verschillende disciplines worden getraind, maar hebben een stevige hand en veel geduld nodig. Toegewijde eigenaren zullen de vruchten plukken van de tijd die ze doorbrengen met dit innemende ras.

Over & geschiedenis

Ondanks het feit dat de Northern Inuit nog maar een paar decennia bestaat, is hun exacte oorsprong een onderwerp van felle discussie. Hoewel het onmogelijk is om precies te bevestigen wanneer en waar ze tot stand kwamen, zijn er twee heersende verhalen die het meest waarschijnlijk lijken. Een suggestie is dat het ras bewust is ontwikkeld door een man genaamd Eddie Harrison. In de jaren tachtig beweren ze dat hij reddingshonden met verschillende stamboom samen heeft gefokt, waaronder Siberische husky's, Duitse herders en Alaskan Malamutes.

Hoewel dit ras duidelijk lijkt op een wolf, is het belangrijk om te benadrukken dat ze geen wolven-DNA bezitten. Wat de ware basis van de Noordelijke Inuithond ook moge zijn, het is duidelijk dat ze met opzet werden gefokt om sterk op wolven te lijken, terwijl ze voldoende gedomesticeerd waren om de rol van een familiehuisdier te vervullen. Ondanks dat ze een cultstatus hebben dankzij hun recente verschijning in de Game of Thrones tv-serie, en omdat ze deel uitmaken van The Northern Inuit Society, wordt dit nieuw ontwikkelde ras nog niet erkend door internationale bestuursorganen.

De Northern Inuit Society heeft ervoor gezorgd dat de Northern Inuits niet zijn gefokt met andere hondenrassen, zodat hun stamboom behouden blijft. Hoewel traditioneel gefokt in het VK en Ierland, is er onlangs een sterke stijging van de export van dit ras geweest en honden zijn nu zover gekomen als Zuid-Afrika en Zwitserland.

Verschijning

De Northern Inuit moet atletisch gebouwd zijn en is een middelgrote tot grote hond. Vrouwtjeshonden zullen doorgaans een hoogte bereiken van 59-71 cm, terwijl reuen merkbaar groter zijn rond de 64-81 cm. Ze moeten iets groter zijn dan ze lang zijn. Er zijn gewichten gerapporteerd van 25-38 kg voor vrouwen en 36-48 kg voor mannen. Hun vacht is zacht en dik. Het moet een weerbestendige dubbele vacht zijn van ongeveer 4 cm lang. Hun vachtkleur varieert en kan puur wit, sable, grijs, abrikoos, zwart of verschillende tinten ertussen zijn. Gekleurde 'maskers' op de gezichtsbont zijn toegestaan, maar niet als de hond een witte vacht heeft.

Hun hoofd moet goed geproportioneerd zijn, met hun snuit even lang als hun schedel. Hun oren moeten rechtop staan in plaats van naar voren te vallen en mogen niet te groot zijn. Hun innemende ogen zijn ovaal van vorm en kunnen elke kleur hebben. Hun staart heeft een dichte vachtbedekking en kan een halvemaanvormige vorm vertonen wanneer de hond in beweging is. De staart zelf mag niet gekruld of overdreven lang zijn.

Karakter en temperament

Fokkers en liefhebbers van dit ras hebben hard gewerkt om ervoor te zorgen dat ze een vriendelijke en zelfverzekerde hond zijn. In feite zijn het zulke goedgehumeurde dieren, dat ze met succes als therapiehonden zijn gebruikt. Het wordt niet aanbevolen om dit hondenras voor langere tijd alleen te laten, omdat ze er enorm van genieten om in het gezelschap van mensen te zijn en vatbaar kunnen zijn voor het ontwikkelen van verlatingsangst. Ze zijn toegewijd aan hun families, vormen al vroeg in de relatie een sterke band en hebben doorgaans veel respect voor de 'alpha' of meer dominante eigenaar.

Het is algemeen bekend dat Northern Inuits ondermaatse waakhonden zijn, omdat ze over het algemeen te veel vertrouwen hebben in mensen die ze niet kennen. Hoewel deze honden de reputatie hebben goed om te gaan met kinderen, vanwege hun enorme omvang en kracht, moeten interacties altijd onder toezicht staan. Huilen is instinctief binnen dit ras, en iedereen met buren in de buurt moet dit sterk overwegen voordat hij een Northern Inuit aanschaft.

Training

Northern Inuits hebben een ervaren eigenaar nodig die bereid is om de tijd te nemen om ze volledig tot hun recht te laten komen. Hun enorme kracht, gekoppeld aan hun intelligentie en de neiging om gemakkelijk te vervelen, zorgt ervoor dat het een moeilijk huisdier is wanneer het in verkeerde handen is. Het zijn honden met een sterke wil die de neiging hebben om een ​​eigen mening te hebben. Ze kunnen echter overdreven gevoelig zijn en moeten samenwerken met iemand die geduldig en begripvol is.

Trainers moeten hard werken om ervoor te zorgen dat trainingssessies fris en leuk blijven, aangezien deze honden gemakkelijk kunnen worden afgeleid en het niet waarschijnlijk is dat ze instructies volgen als ze niet geïnteresseerd zijn. Het is van vitaal belang om zo vroeg mogelijk met hun training te beginnen om ervoor te zorgen dat ze voldoen. Voorzichtigheid is geboden bij het trainen zonder lood, omdat ze hun jachtinstinct hebben behouden als het gaat om kleine, snelle prooien, zoals eekhoorns.

Gezondheid

De Northern Inuit Society heeft het scoren van heup en elle boog, evenals oogtesten, tot een verplicht onderdeel van hun fokprogramma gemaakt - een voorbeeld dat veel verenigingen zouden moeten volgen. Anekdotisch is het een gezond ras met eigenaren die een indrukwekkende leeftijd van 12 tot 15 jaar claimen. Medische aandoeningen gemeld binnen de populatie zijn onder meer:

Orthopedische aandoeningen
Veel middelgrote tot grote honden zijn vatbaar voor het ontwikkelen van elle boog en heupdysplasie, waarbij de Northern Inuit geen uitzondering is. Wanneer gewrichten zich niet goed vormen, leiden ze na verloop van tijd tot plaatselijke pijn en ontstekingen. Aangetaste dieren zullen kreupelheid vertonen die erger wordt naarmate ze ouder worden.

Achondroplasie
Er zijn verschillende gevallen gemeld van deze vorm van dwerggroei in het ras. Dieren die zijn aangetast, mogen niet worden gefokt.

Cryptorchisme
Het falen van testikels om in het scrotum af te dalen is geen ongebruikelijk verschijnsel en wordt vaak gezien in de klinische praktijk. Een of beide testikels kunnen niet afdalen en het falen kan volledig of gedeeltelijk zijn. Een zaadbal die niet volledig afdaalt, heeft een hoger risico op kanker vanwege de verhoogde temperatuur in het lichaam en moet operatief worden verwijderd zodra de hond volwassen is geworden. Hoewel een hond die slechts één niet-ingedaalde zaadbal heeft, technisch vruchtbaar zal zijn, is fokken niet aan te raden omdat dit een genetische aandoening is.

Degeneratieve myelopathie
Volgens de website van de Northern Inuit Society zijn er van een aantal rasleden gemeld dat ze drager zijn van deze slopende ziekte. Een aangetast dier zal een verergerende kreupelheid van de achterpoten hebben die niet gepaard gaat met pijn of ongemak.

Oefeningen

Verrassend genoeg hebben Northern Inuits, ondanks hun afkomst, geen buitensporige hoeveelheden lichaamsbeweging nodig, maar genieten ze liever van meerdere lange wandelingen per dag. Het is ook raadzaam om ze een grote, veilige buitenruimte te geven waar ze kunnen rondlopen, en het zou niet verstandig zijn om zo'n actief ras in een klein huis te houden. Als dit ras niet voldoende wordt getraind, zal dit waarschijnlijk leiden tot hinderlijk gedrag, dat had kunnen worden vermeden met de juiste oefening en mentale stimulatie.

Uiterlijke verzorging

Regelmatig trimmen (meerdere keren per week) wordt aanbevolen om hun vacht in de best mogelijke conditie te houden. Oren moeten wekelijks worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze geen oorsmeer of tekenen van oorontsteking vertonen. Hoewel ze geen ras zijn dat bijzonder vatbaar is voor tandheelkundige aandoeningen, kan en moet regelmatig tandenpoetsen vanaf jonge leeftijd worden geïntroduceerd. Te veel baden wordt niet aanbevolen en Northern Inuits mogen alleen worden gewassen als dat nodig is. Anekdotisch zal dit ras meer werpen dan de gemiddelde hond.